Pozostałość po wyburzonym w poł. XIX w. kościele katolickim.W Wieży pozostały trzy zabytkowe dzwony spiżowe z XVI w.Obiekt przekształcono w wieże widokową. W dobudowanej części mieści się gminna informacja turystyczna. Z wieży rozpościera się piękna panorama Karkonoszy, Gór Ołowianych, Gór Sokolich i Rudaw Janowickich.

Granitowe skały w Rudawach Janowickich. Skalny Most ma postać widowiskowej kładki rozwieszonej pomiędzy dwoma turniami na wysokości 25 metrów a Piec, jest punktem widokowym na Dolinę Janówki. W okolicach znajdują się także inne grupy skalne o fantazyjnych nazwach i kształtach, które zachęcają do uruchomienia wyobraźni i ujrzenia tego, co przypominają swoim wyglądem

Unikatowy pomnik przyrody, skupiający blisko sto drzew rzadko występującego w stanie naturalnym gatunku – jarzęba szwedzkiego. Starodrzew rozpoczyna się naprzeciwko dworca kolejowego w Janowicach Wielkich i prowadzi wzdłuż brukowanej ulicy w górę – w stronę Zamku Bolczów.

Starościńskie Skały to jedna z najciekawszych formacji skalnych nie tylko w Rudawach Janowickich, ale wręcz w całych Sudetach Zachodnich. Niewielkie, miniaturowe skalne miasteczko wznosi się malowniczo na szczycie Lwiej Góry.
Możemy tu znaleźć istny labirynt wąskich przejść, półek skalnych, okien i innych efektów działania erozji. Dodatkowo jest to wspaniały punkt widokowy, z jednym z najpiękniejszych widoków na północną część Rudaw Janowickich i Gór Kaczawskich. Jest to również doskonałe miejsce do uprawiania wspinaczki skałkowej.
Ciekawostką, którą można zaobserwować na Starościńskich Skałach są kociołki wietrzeniowe, w dawnych czasach uważane za misy ofiarne.

Prawdziwa perełka Kotliny Jeleniogórskiej. Gotyckie zamki i wieże, renesansowe i barokowe dwory, XIX-wieczne rezydencje oraz rozległe założenia parkowe tworzą niezwykły krajobraz kulturowo-przyrodniczy. Jest ich tu ponad dwadzieścia. Oprócz obiektów w Janowicach Wielkich, Radomierzu i Mniszkowie, warto zobaczyć również Pałac w Wojanowie, Łomnicy, Karpnikach czy Mysłakowicach. Więcej na temat historii tych niezwykłych miejsc oraz podejmowanych działań mających na celu zachowanie tego niezwykle cennego dziedzictwa znaleźć można na stronie Fundacji Doliny Pałaców i Ogrodów http://www.dolinapalacow.pl/

Dwór w Janowicach Wielkich - Średniowieczny dwór, rozbudowany w XVI w. przez rodzinę Schaffgotschów, położony przy moście na rzece Bóbr. Dawne zabudowania gospodarcze i budynek zarządcy skupione są wokół urokliwego dziedzińca. Przy dworze rozciąga się niegdysiejszy park dworski. Obecnie w dworze znajduje się Dom Pomocy Społecznej.

Obiekt wzniesiony na początku XVIII w. Wewnątrz ciekawa barokowa malatura, przedstawiająca alegorię zmysłów, pór roku oraz rodzajowe sceny dworskie oraz z życia wiejskiego i górniczego. Obecnie dwór znajduje sie w rekach prywatnych.

Obszar kilkudziesięciu hektarów torfowisk, przez które prowadzi droga z Trzcińska do Radomierza. Bogaty przyrodniczo teren, na którym można zobaczyć wiele chronionych gatunków roślin. Teren stanowi obszar chroniony natura 2000. Dawniej mokradła były cennym źródłem torfu, którego wydobyciem trudniło się ponad 100 osób, zatrudnianych przez właścicieli trzcińskiego dworu, rodzinę zu Stolberg-Wernigerode.

Krzyż pokutny był to jeden z elementów pokuty, jaką musiał odbyć morderca po pozbawieniu swojej ofiary życia. Składało się na nią między innymi opłacenie kosztów pogrzebu, łożenie na utrzymanie rodziny zabitego, odbycie pielgrzymki do miejsca świętego, a na sam koniec wystawienie krzyża pokutnego, przy którym następowało pojednanie mordercy z rodziną ofiary.
Krzyże pokutne bywają różne, są takie bez żadnego symbolu, takie gdzie morderca musiał wykuć na nich narzędzie zbrodni oraz takie, na których wypisane jest imię i nazwisko ofiary.

Krzyż pokutny w Janowicach Wielkich – znajduje się w dość nietypowym miejscu. Przez wiele lat uznawany był za zaginiony. Po jego odnalezieniu pod grubą warstwą tynku kościoła Wniebowzięcia NMP ustawiony został na szczycie tejże budowli.

Krzyże pokutne w Komarnie - dwa pomniki historii wmurowane niegdyś w mur otaczający kościół parafialny, w czasie odbudowy świątyni w XVIII wieku przeniesione zostały do zachodniego narożnika terenu przykościelnego. Na jednym z nich znajduje się symbol miecza, drugi niestety jest uszkodzony, ma odłamane ramie, a wyryty jest na nim kord.

Krzyż pokutny w Miedziance z rytem "Memento" - to najstarszy zabytek tej miejscowości. Idąc z Janowic Wielkich znaleźć go można po lewej stronie, między skrajem lasu, a pierwszymi budynkami ok. 100 metrów od drogi.
Według podań, ich wystawienie związane było z morderstwem jakiego brat dopuścił się na bracie.

Dolina Janówki jest to malownicza, przepięknie położona dolina potoku Janówka, wzdłuż której ciągnie się asfaltowy trakt, wijący się razem z potokiem wśród rudawskich lasów i skałek. Jest to jedna z najpiękniejszych i najciekawszych tras prowadzących przez Rudawy Janowickie, mijająca jedne z najpiękniejszych miejsc.

Po drodze możemy podziwiać nie tylko ruiny Zamku Bolczów lub starego tartaku (zależnie od wariantu trasy jaki wybierzemy), ale także najpiękniejsze formacje skalne, takie jak Piec, Ścianki, Skalny Most, Fajka, dojdziemy do skalnego labiryntu na Starościńskich Skałach, a jeśli starczy nam czasu to możemy udać się dalej, na Sokoliki, lub starą droga przez Mniszków i Miedziankę wrócić do Janowic Wielkich.

Dolina Janówki jest jednym z najpopularniejszych miejsc do uprawiania wspinaczki skałkowej. Na takich skałach jak Piec, Skalny Most czy też Starościńskie Skały można w sezonie podejrzeć wielu wspinaczy, a jeśli starczy nam odwagi, możemy sami spróbować tego sportu. Większość skałek na terenie gminy została odpowiednio dostosowana do uprawiania wspinaczki poprzez założenie na nich spitów i przygotowanie punktów stanowiskowych.

Każdy turysta znajdzie na tej pięknej trasie coś dla siebie, droga nie jest wymagająca, sprostają turyści o wszelkich predyspozycjach kondycyjnych, skałki takie jak Piec czy też Starościńskie Skały oferują wspaniałe punkty widokowe, a piękny rudawski las zapewnia dużo przyjemnego cienia w upalne dni. Z Janowic Wielkich możemy na wycieczkę wzdłuż Doliny Janówki wyruszyć dwoma szlakami: żółtym obok ruin tartaku, bądź zielonym przez ruiny Zamku Bolczów. Żadna z tych tras na pewno nie rozczaruje.

Jedną z największych atrakcji gminy Janowice Wielkie są ruiny zamku Bolczów, wznoszącego się na skalistym występie, tuż nad potokiem Janówka niedaleko Janowic Wielkich. Dokładna data zbudowania zamku nie jest znana, prawdopodobnie dokonał tego w okresie od 1371 do 1386 roku rycerz z pobliskiego Mniszkowa, Clericus Bolz.
Dzieje zamku były burzliwe. Początkowo stanowił on rodową siedzibę Clericusa Bolza, a także strzegł traktów handlowych, które przebiegały przez okolicę. Niestety, w okresie wojen husyckich, w związku z poparciem swego pana dla tego ruchu, zamek stał się siedzibą rabusiów napadających na kupieckie karawany. To z kolei doprowadziło do interwencji mieszczan wrocławskich i świdnickich, którzy chcąc położyć kres grabieżom, zdobyli i zniszczyli zamek.
Zamek odbudował i przywrócił mu świetność Hans Dippold von Burghaus, który dodatkowo go rozbudował, powiększając o dziedziniec oraz wieżę obronną. Przy rozbudowie doskonale wykorzystano naturalne ukształtowanie terenu, co sprawiło, że zamek stał się trudną do zdobycia fortecą.
Jednym z ważniejszych władców Bolczowa był Justus Decjusz z Krakowa, ekonomista, finansista, historyk, a przede wszystkim sekretarz króla Zygmunta Starego, który również posiadał pobliską, górniczą Miedziankę.
Za jego czasów również dokonano rozbudowy zamku o wieżę bramną oraz suchą fosę. Wtedy też dostosowano zamek do broni artyleryjskiej poprzez wykonanie w murach strzelnic.
XVII wiek to dla zamku okres dalszej rozbudowy, tym razem już pod okiem Daniela von Schaffgotsha, wywodzącego się z bardzo starej i bardzo zasłużonej dla kotliny jeleniogórskiej rodziny, której siedziba rodowa znajdowała się w Cieplicach Śląskich Zdroju, a która również posiadała pałac w Janowicach Wielkich.
Okres świetności zamku kończy wojna trzydziestoletnia. Obsadzony załogą cesarską zostaje dwukrotnie zdobyty przez szwedów. W 1645 podczas ponownego zdobycia zamku (na skutek zdrady jednego z obrońców) wojska szwedzkie podpalają Bolczów.
Zamek nigdy już nie został odbudowany. Jako stała ruina już od XVIII w.
przyciągał turystów przede wszystkim swoim malowniczym położeniem. W roku 1824 odwiedza go sam król pruski Fryderyk Wilhelm III. Dzięki działaniom podjętym przez Wilhelma Stolberga-Wernigorde, który w roku
1848 kupuje zamek i przystępuje do prac zabezpieczających. Ruiny zamku Bolczów przetrwały do dnia dzisiejszego w dobrym stanie i nadal stanowią magnes przyciągający rzesze turystów.
Zamek Bolczów to dziś miejsce urokliwych spacerów, do którego prowadzi łagodna droga która nie zajmie nam z centrum Janowic Wielkich więcej niż
30 minut marszu.

Dwa wzniesienia Gór Sokolich zwieńczone kulminacjami skalanymi, na których stworzone zostały platformy widokowe. Rozpościera się z nich malownicza panorama Karkonoszy i innych pasm górskich. Na Krzyżnej Górze od 1832 roku stoi Krzyż Marianny, wykonany na zlecenie księżnej z pobliskiego zamku w Karpnikach. Teren ten jest doskonałym miejscem do uprawiania wspinaczki skałkowej. Trenowali tu Wojciech Kurtyka, Jerzy Kukuczka i Wanda Rutkiewicz.

Urzekający kompleks trzech niewielkich jeziorek (Purpurowego, Błękitnego i Zielonego Stawu). Swoje nazwy zawdzięczają niezwykłemu zabarwieniu wody, związanemu z występowaniem w niej różnych związków chemicznych (m.in. pirytu i miedzi). Są pozostałością po wyrobiskach funkcjonującej w tym miejscu od XVIII do początków XX wieku kopalni pirytu. Przez teren Kolorowych Jeziorek przebiega ścieżka dydaktyczna „Zielonym szlakiem przez Kolorowe Jeziorka”.